در سال‌های اخیر، افزایش رقابت در بازار و پویایی محیط کسب و کار، سازمان‌‌های اقتصادی را از یک سو مجبور به تغییر ساختار‌های سنتی و لخت به ساختار‌های سریع و چابک و از سوی دیگر استفاده و بهره‌گیری از تکنولوژی‌‌ها و ابزار‌های جدید فناوری اطلاعات هم در سطوح مدیریتی و هم در سطوح عملیاتی و پشتیبانی نموده است. مهمترین دغدغه‌های سازمانها در بهره‌گیری از سیستم‌های اطلاعاتی را می‌توان در موارد زیر برشمرد:
سودمندی مشاوره و تحلیل برای سازمانها به شرح زیر است:
تجزیه و تحلیل به ما کمک می کند تا موقعیت فعلی سازمان را به خوبی درک کنیم، از جریان کار مطلع شویم و آن را مورد ارزیابی قرار دهیم و برای رفع نارسائیها و مشکلات، بهترین راه حل را انتخاب و توصیه کنیم. در یک سازمان، سیستم را مجموعه ای از روش ها نیز تعریف کرده اند، روشهائی که به یکدیگر وابسته هستند و با اجرای آنها، قسمتی از هدف سازمانی محقق می شود روشها نیز به نوبه خود مجموعه ای از شیوه های مختلف انجام کار هستند که با استفاده از آنها می توان به تامین هدف نهائی سازمان کمک کرد. تجزیه و تحلیل و طراحی سیستم‌های کسب و کاری در فضای سازمانها شکل می‌گیرد. از اینرو لازم است نگاهی گذرا بر مفاهیم اساسی سازمان و مدیریت داشته باشیم.
طراحی سیستمها علمی است که به روابط میان اجزا در سیستم‌های پیچیده و بزرگ می‌پردازد علم طراحی سیستم‌های پیچیده با در نظر گرفتن کل سیستم مورد نیاز، طراحی، ارزیابی، گردآوری و اجرای مؤلفه‌های زیرسیستم‌ها به بهترین روش ممکن را تضمین می کند. این علم یک رویکردی میان‌رشته‌ای است برای تکامل و تعیین یکپارچه و بهینه مجموعه‌ای متوازن از طرح‌های محصول و فرایند تا اولاً نیازهای مشتری را ابرآورده کند و ثانیاً اطلاعاتی را برای تصمیم‌گیری مدیریت فراهم آورد. یک سیستم پیچیده بعد از طراحی باید به صورت متناوب در بازه زمانهای مناسب مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. تجزیه و تحلیل سیستم ها عبارت است از شناخت جنبه های مختلف سیستم و آگاهی از چگونگی عملکرد اجزای تشکیل دهنده آن و بررسی نحوه و میزان ارتباط بین اجزای آن به منظور دستیابی به مبنایی جهت طرح و اجرای یک سیستم مناسب تر.
شرکت دانش نصر پویا با داشتن نیروهای تحلیلگر مجرب سازمان و نیازمندیهای آن را شناسایی و تحلیل کرده و با ارائه راهکارهای متناسب با نیازها و اهداف سازمان، در جهت یکپارچه سازی و چابکی سازمان حرکت میکند.
هر سازمانی براساس یک مدل کسب و کاری شکل می‌گیرد. مدل کسب و کار (طرح کسب و کار) مکانیزمی است که از طریق آن یک کسب و کار (Business) درآمد (Revenue) و سود (Profit) ایجاد میکند. در واقع، مدل کسب و کار نشان دهنده نحوه برنامه‌ریزی شرکت برای خدمت به مشتریانش است که شامل استراتژی و اجرا می‌باشد. مدل‌های کسب و کار در کلی‌ترین حالت به مدل‌های کسب و کارخدماتی و مدل‌های کسب و کار تولیدی تقسیم بندی می‌شوند. مدل یا طرح کسب و کار نشان می‌دهد
که سازمان:
چگونه مشتریانش را انتخاب میکند؛
چگونه پیشنهادات (محصول / خدمت) خود را تعریف کرده و آنرا از بقیه متمایز می‌سازد؛
چگونه برای مشتریانش مطلوبیت ایجاد میکند؛
چگونه مشتریان را بدست آورده و حفظ میکند؛
چگونه وارد بازار می‌شود؛ (استراتژی ارتباطی یا ترفیعی و استراتژی توزیع)
چگونه وظایفی را که باید انجام شوند تعرف میکند؛
منابع خود را چگونه صورت‌بندی میکند؛
چگونه سود بدست می‌آورد.
در طراحی سازمان هم باید به ابعاد ساختاری و هم ابعاد محتوایی توجه داشت. ابعاد ساختاری به ویژگی‌ها و مشخصه‌های درونی سازمان مانند درجه تمرکز، رسمیت و پیچیدگی مربوط می‌شود. اما ابعاد محتوایی به زمینه و بستر طراحی سازمان مربوط می‌شود و بر ابعاد ساختار نفوذ داشته و آنها را شکل می‌دهد. برای بهینه‌سازی استفاده از منابع در سازمانها و هدایت اثربخش آنها برای دستیابی به اهداف‌شان،نیازمند سازوکار مدیریت هستیم. زیرسیستم مدیریت در هر سازمان، مهمترین زیر سیستم محسوب می‌شود. در ادامه نگاهی کوتاه به مهمترین مفاهیم مدیریت خواهیم داشت.
سازمانها باید بطور مستمر معماری خود را با الزامات محیطی همراستا نمایند و برای این‌کار لازم است تا توانمندی‌های مختلفی داشته باشند. مهمترین توانمندی سازمان در این راستا توانمندی پویایی است که بصورت توانایی سازمان در ترکیب بندی مستمر منابع خود برای دستیابی به مزیت رقابتی تعریف می‌شود. توانمندی سازمان در تحلیل و نگاه سیستمی از زیربناهای توسعه توانمندی‌های پویایی در سازمان در فرایند مدیریت، تجزیه و تحلیل سیستم می‌تواند بعنوان یک ابزار مفید و موثر مورد استفاده قرار گیرد. بوسیله این ابزار مدیریت می‌توان ضمن بازبینی و شناخت اهداف سازمان، راه‌ها و روشهای مورد استفاده برای دستیابی به این اهداف را در سازمان مورد بررسی قرار داده و تغییرات مناسب را در اهداف سازمان یا روشهای دستیابی به این اهداف به انجام رساند. در واقع مدیریت از طریق فرایند تجزیه و تحلیل و طراحی سیستم با استفاده از روشهای علمی سعی میکند سازمان و اجزای ساختاری و محتوایی آنرا شناخته و سازوکارهای مناسبی را برای دستیابی به اهداف سازمان طراحی و پیاده‌سازی نماید. این فرایند کمک میکند تا سازمان در اجرای عملیات خود توانمندی لازم را کسب نماید. توجه کنید که دستیابی به سطوح بالای توانمندی در عملیات خود یک مزیت رقابتی بسیار ارزشمند است. از دیگر کاربردهای بسیار مهم تجزیه و تحلیل و طراحی سیستم، افزایش ظرفیت حل مساله سازمان است. سازمانها بطور مداوم با مسائل و مشکلات متعددی مواجه می‌شوند که رفع آنها نیازمند تصمیم‌گیری مدیریتی است. حل تمامی این مشکلات هیچوقت امکان‌پذیرنیست اما سازمان باید توانایی خود در حل مسائل مهم را روز‌به‌روز افزایش دهد، توانمندی در تجزیه و تحلیل سیستم، زیربنای چنین توانمندی است. یکی از شناخته‌شده‌ترین و مهمترین کاربردهای تجزیه و تحلیل سیستم در توسعه سیستم‌های اطلاعاتی است.
تحلیل‌گری سیستم نیازمند مهارت‌های مختلفی است. یکی از مهمترین مهارت‌های هر تحلیل‌گرسیستم، مهارت مفهومی و تحلیلی وی است. که شامل مهارت درک سازمان و مدیریت، مهارت‌های حل مساله و تفکر سیستمی و توانایی درک سیستمی سازمان است. بخش‌های دوم و سوم این نوشتار سعی میکند تا آغاز راه شما برای کسب مهارت در تفکر سیستمی باشد.
سیستم یک پدیده است که موجودیت خود را از روابط متقابل بین اجزا خود حفظ میکند. سیستم مجموعه‌ای از اجزا و روابط میان آنهاست که در پی کسب هدف مشخصی هستند. این اجزا به همراه محیط خود یک کل را تشکیل می‌دهند. ” هیچ سیستمی ایستا نبوده و روابط متقابل اجزا آن مسئول شخصیت کلی سیستم هستند. شناخت و درک این روابط در تحلیل سیستمها بسیار مهم‌تر از درک اجزا سیستمی به‌تنهایی است. سیستمها می‌توانند رفتارهایی از خود نشان دهنده که مجموع اجزا بدون ارتباط با یکدیگر هرگز قادر به آن نیستند. هر سیستم دارای مشخصه‌هایی است که آنرا از سایر سیستمها مشخص و قابل تشخیص می‌سازد. در زمان تحلیل سیستمها نیز تحلیل هریک از این مشخصه‌ها از اهمیت فراوانی برخوردار می‌باشد. منظور از عناصر سیستم همان اجزای سیستم هستند. عناصر سیستمها خود سیستم هستند که در زمره زیر سیستم‌های سیستم اصلی قرار می‌گیرند. در واقع هنگامی که بتوان عنصری از یک سیستم را بعنوان یک سیستم جداگانه در نظر گرفت، آن عنصر یک خرده سیستم یا زیرسیستم از سیستم بزرگتر
محسوب می‌شود.
در یک نگرش ایستا عناصر سیستم همان بخش‌ها یا زیرسیستم‌های سیستم هستند. در یک نگرش کارکردی بخش‌هایی که وظایف اساسی سیستم را برعهده دارند عناصر آن سیستم هستند.
بطور کلی اجزای سیستمها می‌توان در موارد زیر دسته‌بندی نمود:
زیر سیستمها؛ (Sub systems)
اجزا وابسته به‌هم؛ (Interrelated Components)
مرز سیستم؛ (Boundary)
هدف؛ (Purpose)
محیط؛ (Environment)
داده؛ (Input)
پردازش؛ (Process)
بازداده؛ (Output)
بازخورد؛ (Feedback)
محدودیت‌ها؛ (Constraints)
واسط؛ (Interface)
شرکت دانش نصر پویا با داشتن نیروهای تحلیلگر مجرب ، سازمان و نیازمندیهای آن را شناسایی و تحلیل کرده و با ارائه راهکارهای متناسب با نیازها و اهداف سازمان، در جهت یکپارچه سازی و چابکی سازمان حرکت میکند. جهت کسب اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید.